Lekker Laos

Lekker Laos

Het zit er helaas bijna op, maar voordat het zover is hebben we eerst nog een mooi verhaal van onze avonturen hier in Laos.

Na de levensgevaarlijke rit van Vietnam naar Laos konden we eindelijk weer even ontspannen in misschien wel de rustigste hoofdstad ter wereld. In Vientiane is helemaal niks te doen en dat was toch wel even raar na een stad zoals Hanoi te hebben meegemaakt.
We besloten in ieder geval 2 nachtjes te blijven en een scootertje te huren. Daarmee zijn we naar het buddha park gereden z’n 30 kilometer verderop. (We misten wel de afslag en kwamen daardoor bijna in Thailand uit).
Het buddha park is werkelijk prachtig. Overal staan gigantische beelden en gebouwen die te maken hebben met buddha of hindoe. Je mag overal in en op, dus dat maakte het alweer een stuk leuker. :D Ook ontmoeten we nog wat monniken en Novi’s (novi’s zijn ‘bijna’ monniken, te jong om al echt monniken te zijn). Ze begonnen spontaan tegen ons te praten en vertelden ons dat ze hun Engels wilden verbeteren en dat ze daarom met toeristen wilden praten. Ze vonden dit alleen zo eng dat wij de eerste toeristen waren die ze ooit hadden aangesproken. Het was wel leuk, want ze konden ons van alles over monikken en novi’s vertellen.
Na het buddha park zijn we teruggereden en de volgende dag hebben we onze spullen gepakt (en dat is nogal wat tegenwoordig..) en zijn we naar Vang Vieng gegaan.

De rit naar Vang Vieng was prachtig. Het landschap is heuvelachtig en enorm groen, maar helaas vind er ook veel houtkap plaats en dat zie je ook wel terug. Ook de dorpjes waar we doorheen rijden zijn heel apart. De mensen leven hier in huisjes gemaakt van riet, bamboe of hout en je kunt meteen zien dat Laos nog steeds heel arm is.
Eenmaal in Vang Vieng vinden we al vrij snel een goedkoop hostel en na onze berg met spullen te hebben gedumpt gaan we even het kleine centrum midden in de bergen verkennen. Het ziet er gezellig uit en alle restaurantjes hebben ligbedden gemaakt en spelen ‘Friends’ of ‘ Family Guy’ af op hun televisies. Wij besluiten voor ‘ Friends’ te gaan en eten hier onze eerste echte broodjes kaas sinds tijden. Heerlijk!!
De volgende dag gaan we op eigen houtje een grot bezoeken. We moeten er een stukje voor lopen en klimmen, maar uiteindelijk komen we bij een grot die compleet verlaten is. Het is een mooie grot en ook hier staat weer een buddha beeld in de grot en dus doet Angelle nog even een wens en dan gaan we weer terug. We eten weer met ‘Friends’ op de achtergrond en de volgende dag hebben we een cave-tubing en kayak experience geboekt. Allereerst gaan we naar de grot en springen we allemaal in een tube (band). Dan pakken we een touw vast en trekken onszelf de grot in. De grot is meer dan 800 meter lang, maar voor ons nog steeds niet lang genoeg. Wat een mooie ervaring is dit zeg! De grot is prachtig en het zingen van de gids, maakt het nog iets mooier. Als we er eenmaal weer uit zijn staat ons een heerlijke lunch te wachten met barbecue mmmm. Daarna gaan we de kajak in en peddelen we 15 kilometer de rivier af door het prachtige gebied. Na z’n 12 kilometer komen we bij het stuk waar Vang Vieng eigenlijk bekend om staat (vooral bij de jongeren). Het tubing gedeelte.
Je kunt in Vang Vieng een bandje huren en de rivier 3 kilometer afdrijven langs allerlei barretjes waar ze je vol gooien met Laos whisky en andere dranken. Wij zaten nog te denken om dit ook te gaan doen, maar toen we door het feestgebied heen peddelden in onze kajaks kwamen we al snel tot de conclusie dat dit niet echt ons ding was. Het publiek was te jong en het tuben (wat ons zo leuk leek) deed bijna niemand, omdat ze zich aan het eind van de dag ladderzat in een tuktuk laden en terug laten brengen via de weg ipv de rivier.Het kajakken gaf in al een goede kijk op dit gebied en onze excursie was in ieder geval wel erg geslaagd!
De volgende dag was er het ‘Rocketfestival’. Tijdens dit festival komen lokale mensen van omringende dorpen langs met gigantische zelfgemaakte raketten en gaan ze deze de hele dag door de lucht in schieten. Dit doen ze om het regenseizoen in te luiden. De raketten zijn soms wel 4 meter hoog en hebben een omtrek van bijna een meter. Zelfs de kinderen hebben zelfgemaakte mini-rakketjes! Wij wilden dit natuurlijk wel van dichtbij zien, maar toen de eerste raketten richting het publiek vlogen of ontploften boven onze hoofden, bleven we toch maar op een klein afstandje. ;) Het was een erg leuke ervaring en we hebben z’n 250 raketten de lucht in zien gaan die dag.en lekkere beer Lao’tjes gedronken met wat gezellige mensen.

Toen was het weer tijd om door te gaan en gingen we naar Luang Prabang. Een gezellig uitziend stadje aan de rivier. We besloten om de volgende dag naar een waterval te gaan waar tevens een beren reddingscentrum bij zit. Na weer een mooi ritje door de groene bergen van Laos komen we uit bij het berenpark. De beren zijn erg leuk om te zien en ze lijken blij te zijn met hun nieuwe onderkomen. Dit park is namelijk gebouwd voor beren die zijn gebruikt als toeristische attracties en dergelijke. Je kunt je vast wel voorstellen wat er met die beren is gebeurd en dat is niet zo leuk. De meeste beren komen blijkbaar vanuit India, omdat ze daar nog vaak op de straten moeten dansen voor de voorbij wandelende toeristen. Hier kunnen ze tot rust komen en herstellen, maar of ze ooit nog terug in het wild kunnen daar blijkt niemand een antwoord op te hebben en het ziet er niet goed uit..
Als we even later wat verder lopen komen we bij de waterval. Het is (naast Iguazu) de mooiste waterval die we dit jaar gezien hebben. Hij loopt eindeloos door naar boven en bestaat uit meerdere lagen waarin je kunt zwemmen. Na een heerlijke verfrissende duik halverwege lopen we door naar het uiterste einde en zien we het water van z’n 50 meter hoogte naar beneden denderen. Erg mooi, maar als we onweer horen en de regen zien aankomen gaan we snel weer naar de tuktuk en laten we ons terug brengen naar de stad. (damn you regenseizoen).
De dag erna hebben we besloten om naar een olifanten dorp te gaan midden in de bossen. Dit olifanten dorp verzorgt olifanten die zijn gered uit de logging industrie. Hierbij moeten de olifanten vaak meer dan 14 uur per dag boomstammen versjouwen. Als ze gewond raken of te oud worden, worden ze vaak aan hun lot overgelaten en als ze niet luisteren worden ze mishandeld.
Wij gaan hier een dagje meehelpen met voederen, wassen en we krijgen een ritje op de olifant. Het olifanten rijden zijn we normaalgesproken op tegen, omdat mensen niet op olifanten horen te zitten, maar het is altijd beter dan het verslepen van boomstammen en door dit aan te bieden kunnen ze zich veroorloven om de olifanten te redden en te voeren. We hebben er 2 uur over gedaan om op het internet te onderzoeken of ze hier goed voor de olifanten zijn, en we hebben niets negatiefs gelezen. Gelukkig gaat alles hier heel goed en hebben ze echt wel het beste met de olifanten voor. Hun motto luidt ‘de olifanten kunnen hier hun tijd in rust doorbrengen, maar om voor hun eigen eten en drinken te zorgen worden toeristen toegelaten om een dagje met ze door te mogen brengen’. Het is dus nog niet helemaal perfect, maar een olifant eet z’n 200 kilo per dag en met z’n 20 olifanten in het dorp kan niemand anders dit financieren.
Uiteindelijk hebben we echt een top dag beleefd. Het leukste was toch wel toen we op de olifant de rivier in mochten om ze te wassen. Sommige gingen helemaal kopje onder en degene die op die olifanten zaten vielen er dan ook bijna af. Anderen lieten zich graag verwennen en wachten totdat ze een flinke lading water over hun kop heen kregen gegoten.
Erg leuk en de dag vloog voorbij. Uiteindelijk sloten we de dag af in een mooi zwembad dat bij het dorp hoort met een uitzicht over de gehele valei. Dit was zeker weer een speciale dag en een moment om nooit te vergeten!
Toen brak alweer onze laatste avond aan in Luang Prabang. We hadden bij de olifanten een Australisch stel ontmoet en die kwamen we in het restaurant ’s avonds weer tegen. Dit stel was een beetje vreemd. Hij is 32 jaar en zij 23, maar het leek het omgekeerde. Hij wilde alleen maar feesten en zuipen en hij had een scooter gehuurd waar hij recht voor het restaurant ‘donuts’ mee ging draaien. Helaas voor hem ging dat niet helemaal goed en reed hij met zijn scooter vol op een geparkeerde tuktuk in. Zij daarentegen was echt een tutje. Ze wilde alleen maar shoppen. Ze ging elke avond naar de nightmarket en spendeerde daar makkelijk ons weekbudget aan prullaria. Toen Angelle besloot om even met haar mee te gaan naar de markt, zodat haar vriend dat een keertje niet hoefde begon hij zijn hart tegen Hugo te luchten. Ze waren 9 maanden bij elkaar, maar hij zag het allemaal niet meer zitten. Het beviel hem helemaal niet dat zij de broek aan had tijdens deze reis. Zij had namelijk alles van te voren al geboekt en geregeld, dus hij moet doen wat zij wil. Ook vertelde hij dat op alle foto’s die ze hebben ze samen lachend erop staan, maar zodra de camera uit is het lachen ook vergaat. Oeps! Tevens hadden ze ieder al in 3 maanden reizen 18000 AUD uitgegeven!!!
Vervolgens ging hij doodleuk nog een jointje roken in het restaurant alsof het een sigaretje was en zei hij dat z’n vriendin het haatte als hij rookte en dat hij de komende weken niks meer hoefde te verachten in de slaapkamer. (het is maar wat je belangrijker vind).
Toen kwamen Angelle en z’n vriendin weer terug, maar hadden ze ook twee jongens mee gebracht die Angelle en ik in Vang Vieng al hadden ontmoet tijdens het kajakken. Met z’n allen hebben we er nog een goede avond van gemaakt en terwijl de Australiër nog even een paar donuts bleef draaien op z’n scooter en zijn vriendin alweer zat te bedenken welke nightmarket ze morgen wilde afstruinen gingen wij lekker naar bed en prezen wij ons erg gelukkig met elkaar :D.

De volgende dag werden we opgehaald door het minibusje en zouden we naar Luang Namtha worden gebracht. Maar omdat we na het eerste minibusje werden overgeheveld in een ander minibusje en uiteindelijk werden afgezet bij de locale (waardeloze) bus die wij dit keer niet accepteerde, kwamen we 2 uur later weer terug in Luang Prabang. Zonde van de tijd en het geld. ’s Avonds maar een film gekeken in een soort theehuis/ bibliotheek en de volgende ochtend alsnog met een echte goede minibus naar Luang Namtha toe.

De weg naar Luang Namtha was verschrikkelijk slecht en wat waren wij dus blij dat we niet in de locale bus waren gegaan met al onze bagage op het dak enzo.. Tijdens de rit zagen we ook nog een sporttas langs de weg liggen die waarschijnlijk van een bus was afgevallen en natuurlijk kregen we weer een regenbui op onze kop.
Na 10 uur rijden kwamen we eindelijk in Luang Namtha. Een bergdorpje in het noorden van Laos. We wilden hier wat gaan wandelen in de bossen en wat zien van de verschillende culturen die hier leven. Helaas zijn de prijzen hier schrikbarend hoog, omdat ze alles hier ‘ecotoerisme’ noemen en daardoor meer kunnen vragen. Wij besloten daarom om twee dagen een scooter te huren en zelf rond te gaan rijden.
De eerste dag reden we naar het noorden. Dit was een mooie rit langs allerlei dorpjes en halverwege de rit kwamen we nog langs een waterval, Hier hebben we een leuk wandelingetje gemaakt door de jungle tot we bij de waterval kwamen. Erg leuk.. Het einde was de Chinese grens waar we per ongeluk uitkwamen. Het was een kleine onopvallende grensovergang en Hugo had het nog helemaal niet door en reed lekker de grens over. Angelle zag het gelukkig wel en snel keerde we om en reden we terug naar Luang Namtha.
De tweede dag gingen we met de scooter dwars door het national park. Deze route was nog mooier dan die van de dag ervoor. Overal zag je Dorpsmensen lopen en dieren op de weg. Ook hier weer zagen we halverwege de rit een bord, maar dan voor een grot. We besloten even een kijkje te nemen. Maar dit gaat zomaar niet, want gelijk kwam er een mannetje aanrennen die onze gids zou worden. Voor nog geen 3 dollar nam hij ons mee de grot in. Uiteindelijk was dit geld goed besteed, want allereerst was de grot op slot en had hij de sleutel en ten tweede was deze grot zo donker dat we na 10 meter al om hadden moeten keren. Hij gaf ons zaklampen en zo gingen we met onze prive gids een van de (zo zou blijken) mooiste grotten die wij ooit gezien hebben in. De grot was gigantisch groot en lang. Duizenden stalagmieten en stalactieten om ons heen en de gids vertelde van alles, helaas wel in Laos, dus we begrepen er geen snars van. De grot bestond uit allerlei kleuren en gesteenten. Ook zagen we sommige stukken glinsteren alsof het diamanten waren en zagen we soms een vleermuisje hangen aan het plafond. Het was leuk om de grot te verkennen en er doorheen te kruipen, het was jammer toen we het daglicht weer zagen.Na de grot reden we voldaan terug naar Luang natha en genoten we van een heerlijke laos maaltijd.

Na twee dagen scooteren werd het ook wel tijd om nog wat anders te doen en dus besloten we mensen te gaan ronselen voor een kajaktripje. In Laos werkt namelijk het zo, als je meer mensen vind wordt de prijs per persoon goedkoper. Uiteindelijk nadat wij al het werk voor dit bureautje hadden gedaan hadden we 7 mensen bij elkaar voor een kajaktocht over de Namtha rivier. De volgende dag gingen we met z’ n allen naar de rivier, kregen we een rubber kajak, een reddingsvest en een helm en konden we gaan. Het reddingsvest en de helm gingen natuurlijk meteen af en onder een heerlijk zonnetje dobberden we de rivier af. Halverwege de rit deden we nog een dorpje aan en zagen we hoe de lokale villagers hun dag doorbrengen. (werken op het land en luieren) Daarna hadden we een typische Laos lunch, namelijk op een paar grote bananenbladeren werd een tomatenprutje met tofu gelegd en een groentemassa van aubergine en wortels en kregen we een pakketje rijst verpakt in bananenbladeren. ‘Smakelijk eten’! Na de lunch begon het te onweren en te regenen. Binnen 20 seconden waren we totaal doorweekt, zo hard regent het hier in het regenseizoen. Het fijne is wel dat dit na 15 minuten weer compleet over is. Daarna kwamen er een hele hoop stroomversnellingen aan en dit maakte de kajaktocht net even iets extremer. Na een laatste duik in de rivier roeien we naar het eindpunt en werden we opgehaald door de tuktuk en terug naar ons hostel gebracht.
Een erg geslaagde dag met een paar hele leuke mensen en een paar hele vreemde mensen in de groep.

Nu moeten we nog 2 dagen uitzitten in Laos, voordat we Thailand in mogen. Als je Thailand over land in wil krijg je maar een 15 dagen visum, maar we hebben nog 17 dagen. Dit worden 2 luilekker dagen en dan is het op naar Chiang Mai, Thailand!

Tot snel allemaal!


Foto's en video zijn te zien op http://picasaweb.google.nl/hugoenangelle

(De Vietnam video staat er inmiddels ook op)