Australie, daar kikker je van op!

G’day mates.

We zijn weer aan een nieuw hoofdstuk begonnen. En dit keer speelt het avontuur zich af in het mooie, grote, maar helaas ook natte Australië (en dat betekend veeeel kikkers en padden!! Dit vind vooral Angelle altijd prettig ;))!

Eenmaal aankomen in Sydney belanden we midden in een regenbui die nog wel een paar dagen gaat aanhouden. Heerlijk de zomer in Australië ;) Maar gelukkig is de temperatuur wel aangenaam, namelijk 25graden. We besluiten ons er niet van te weerhouden om de stad eens goed te gaan verkennen en we nemen de shuttle vanaf het vliegveld naar een hostel midden in het centrum. Overnachten in Sydney is absoluut niet goedkoop, maar gelukkig weten we een privé kamer te bemachtigen voor de prijs van een bed in een 6-persoons dorm kamer. Zoals jullie misschien nog wel weten van onze dorm-room ervaringen in Zuid Amerika, houden wij nou niet bepaald van snurkers. En met al die feestgangers hier in Sydney is de kans op snurken 100% gegarandeerd. We gooien onze spullen in onze kamer en gaan de stad in (1 keer raden waar we naartoe gaan..).
Het begint al een beetje donker te worden als we vertrekken. Met de lichtjes aan zien we hoe groot Sydney is en wat een prachtige skyline deze stad heeft. In deze stad bevinden zich ook meerdere mooie grote parken, waardoor je toch het idee hebt dat je niet opgeslokt wordt door alle grote gebouwen om je heen.
We lopen verder richting de haven van Sydney en als we eenmaal het hoekje omgaan kijken we recht tegen het gigantische bouwwerk aan wat ook wel ‘the Opera House’ wordt genoemd. We lopen de mooie grote trap op en zien tot onze (hongerige) verbazing dat een groot deel van het Opera House ook gebruikt wordt als restaurant. Als we 500 dollar bij ons hadden gehad gingen we er misschien ook wel een hapje eten.. Maar na een tijdje het Opera House bewonderd te hebben lopen we weer terug richting het hostel. We genieten (ondanks de regen) van de mooi verlichte stad en al haar mensen.

Eenmaal in ons hostel gaan we zelf koken (geen lamsrekje in het Opera House). Het hostel heeft een grote keuken en het is er afgeladen met backpackers en jong volk. De een vind zichzelf nog grappiger dan de ander en allemaal proberen ze elkaar te overtreffen met hun kookkunsten en specialiteiten. Wij maken een simpele pasta en trekken ons vervolgens terug op onze kamer met een flesje heerlijke rode Australische wijn en een filmpje op de laptop. Tot onze grote schrik komt er op een gegeven moment een half zatte en hese stem door een soort intercom de kamer binnenknallen om tegen iedereen te vertellen/ schreeuwen dat er vanavond een activiteit is gepland in een kroeg in de stad. Dit gebeurd nog z’n vier keer en dan wordt het eindelijk rustig. (we’re to old for that stuff :P) Het lijkt wel of we terug op de boot zijn en we verwachten elk moment de aankondiging van de boatdrill.
De volgende ochtend springen we heerlijk fris uit ons bed, nemen een douche, kijken naar buiten en zien….. regen :(. Beetje jammer, maar toch gaan we weer de stad in en richting het Opera House. We willen namelijk naar het uitkijkpunt waar je de stad, de Sydney brug en het Opera House mooi kunt overzien. Gelukkig klaart het een beetje op en wordt het toch nog een mooie dag. We maken wat toeristische foto’s en besluiten nogmaals richting het Opera House te wandelen. Eenmaal daar aangekomen zien we overal deftig geklede mensen om ons heen, alle dames hebben een hoedje of iets op hun hoofd. Ze zijn allemaal lekker aan het borrelen en de hapjes zijn vaak zelfs nog beter dan de drankjes. We vragen ons af of dit een gewone alledaagse dinsdag is, want dan is het bedrijfsleven hier helemaal niet slecht. Ook staan er wat televisies op de achtergrond aan, waarop het paardenrennen te zien is. We komen erachter dat het de Melbourne Cup is! Dit is het grootste evenement in Australië na rugby. In Melbourne heeft zelfs iedereen vrij en blijkbaar hier toch ook een groot aantal mensen.
Na dit spektakel gevolgd te hebben besluiten we in het hostel dat we de volgende dag verder willen reizen. We hebben iets gevonden over het verplaatsen van auto’s en campers. We bellen wat nummers en al snel hebben we een grote luxe camper te pakken die we in 6 dagen van Sydney naar ….. jawel….. Cairns moeten brengen! 6 Dagen, 3000 kilometer.

De volgende morgen halen we de Britz camper op en gaan we op pad (langs de East Coast van Australië). We rijden dag 1 van Sydney naar Port Macquarie. Angelle ziet onderweg nog een dolfijntje voorbij springen in de zee en Hugo ziet zijn eerste koala op de camping in Port Macquarie. Wat een goed begin van Australië! De volgende morgen gaan we naar een koala ziekenhuis. De koala’s die hier komen zijn vaak gewond geraakt door aanrijdingen, honden en bosbranden. Het vreemde is wanneer een koala gewond raakt, raakt hij vaak in de stress en krijgt deze allerlei rare ziektes die in hem verborgen zaten. Waaronder bijvoorbeeld Chlamydia. Dus na een zwaar ongeval krijgen ze vaak ook nog met andere ziektes te kampen. Het zijn zulke grappige pluizige beestjes en dan is het heel triest om te zien wat er met sommige van deze beestjes is gebeurd. Maar gelukkig doen ze heel goed werk hier in het koala ziekenhuis. We doen dan ook een kleine donatie voor het goede werk. Na deze indrukwekkende ochtend rijden we weer verder en ditmaal rijden we richting Brisbane. Onderweg zien we een hoop leuke plaatsen (Byron Bay, Surfers Paradise) maar we hebben simpelweg gewoon geen tijd om te stoppen en hiervan te genieten. In Brisbane zien we 2 enorme waterparken en 2 super attractieparken, dus hier moeten we nog en keertje terug naartoe :D.

We rijden door en belanden uiteindelijk in Bundaberg. Bundaberg staat bekend om haar rum, maar ook om het strand waar de grote zee-schildpadden komen om hun eieren in het zand te begraven. Vanaf november begint dit proces, dus wij zitten goed :D Helaas zijn we net een dag te vroeg om mee te kunnen met deze excursie, dus ook hier moeten we terugkomen. Wel lopen we nog even over het strand en zien we een camping. We besluiten te vragen of we hier kunnen overnachten. De man die we als eerste (en enige) zien vertelt ons dat de camping voor onbepaalde tijd gesloten is. Als we weg willen lopen waarschuwen hij en zijn vrouw ons nog even dat we op moeten passen voor alle slangen hier. ‘ There are bloody snakes everywhere’ . Oeps vergeten! Voorzichtig lopen we terug naar het strand en we kijken nog even naar een veel te coole oude man die trucjes op zijn surfboard laat zien. Hij is zo cool dat de mat in zijn nek zelfs op een grote golf uit de oceaan lijkt.

Na Bundaberg rijden we weer verder (Hugo ziet nog even zijn eerste slang over de weg glibberen) en zo komen we via de ‘sugar cane’ velden nog langs heel wat andere plekjes, zoals Rockhampton, Bowen en Townsville. Waar ze een Imax theater hebben (Zie het Omniversum in Den Haag). Helaas kwamen we te laat aan voor de laatste film en we hadden geen tijd om tot de volgende dag te blijven. Uiteindelijk bereiken we op dag 6 dan eindelijk ons eindpunt, Cairns!

We leveren de camper af en vragen of er misschien morgen een andere camper weggebracht moet worden. Maar de man vertelt ons dat er niks vanuit Cairns weggebracht moet worden. We proberen nog wat andere camperbedrijven, maar iedereen zegt het zelfde. Blijkbaar reist iedereen in dit seizoen naar het zuiden, dus campers zijn schaars in Cairns. We zitten hier dus vast! We zoeken maar een hostel op en we blijven hier een nachtje zodat we kunnen uitpuzzelen hoe we nou verder moeten. De bus is een optie, maar die is erg duur en we willen eigenlijk niet al te vaak in een hostel verblijven. Dan maar een camper huren. We willen er een voor een weekje, zodat we terug naar Brisbane kunnen rijden, maar dat blijkt niet mogelijk te zijn. Er zijn hier zo weinig campers te krijgen dat je minimaal z’n 25 dagen een camper moet huren. Uiteindelijk huren we er dan maar eentje voor de hele periode dat we in Australie zijn! Beetje jammer van het geld, maar nu hebben we wel alle tijd om overal rustig te kunnen blijven! :D We blijven nog een dagje in de buurt van Cairns en rijden dan (na een uurtje in het buitenzwembad van Cairns te hebben gelegen) door richting Townsville.

Tussen Cairns en Townsville ligt een heel stuk tropisch regenwoud. Dit willen we wel even zien en we rijden naar een plek met een waterval. We moeten over een weg waar we tot twee keer toe een riviertje over moeten steken. (Hier kan het natuurlijk heel erg regenen en dan wordt deze weg ondoorgaanbaar). Maar we zijn stoer en verblijven op een camping midden in het woud. We lopen in onze korte broek en slippers tussen de kikkers in het regenwoud richting de waterval. Onderweg zien we nog bordjes waar goede kleding wordt aangeraden vanwege gladheid en slangen in dit gebied (hmmm..) Eenmaal onderaan de waterval liggen allemaal kleine watertjes waar je in kunt zwemmen. Na een lekker koele plons in het heerlijke water gaan we terug naar de camping en zetten ons tentje op wat je aan de auto kunt bevestigen. We eten en spelen een spelletje en gaan vervolgens slapen. Midden in de nacht worden we gewekt door hevige regenval en Hugo krijgt een slecht gevoel over de weg die we de volgende dag terug moeten nemen. We slapen nog wat en dan om 6 uur ’s ochtends besluiten we toch maar weg te rijden. Het regent nog steeds gigantisch, maar het is in ieder geval licht. Gelukkig gaat alles goed en we rijden richting de highway. We zien onderweg nog een kangaroe voorbij springen en als we eenmaal een parkeerplaats vinden slapen we nog wat verder. Rond 9 uur regent het nog steeds pijpenstelen en besluiten we in een keer door te rijden naar Townsville.

Ook in Townsville regent het nog steeds, maar gelukkig zijn we nu nog wel op tijd voor een filmpje in de Imax. De volgende dag is het eindelijk weer eens mooi weer en gelukkig hebben ze een groot gratis buitenzwembad. De reden voor deze gratis zwembaden is dat de zee te gevaarlijk is. Overal bestaat de kans gegrepen te worden door zoutwaterkrokodillen of door gestoken te worden door de levensgevaarlijke kwallen (sommige maar 1,2cm. groot en dodelijk) We liggen heerlijk aan het zwembad, genieten van de gratis barbecue plekken langs het strand en kijken onze ogen uit in het Imax theater. Zo komen we de dagen wel door :D.

De reden dat we een paar dagen in Townsville verblijven is tevens omdat we de familie van (jawel) Kelly willen bezoeken. Na het grote succes in Nieuw Zeeland zijn we ook wel benieuwd naar de tante van Kelly die hier in Australië woont en die samen met haar man Rob een cattle farm hebben. Het is een stukje meer landinwaarts en het is ongeveer 3 keer zo groot als Grave. Eerst dachten we dat Kelly overdreef, maar eenmaal aangekomen moesten we een 9 kilometer lange oprijlaan volgen om bij de boerderij te komen. De oprijlaan was al een hele uitdaging, aangezien het een paar dagen geregend had en het een soort modderpoel was geworden. Ons 2WD busje is hier maar net tegen opgewassen. We worden hartelijk ontvangen en Rob en Sue leggen ons uit dat het weer heel uitzonderlijk is. Meestal is het bloedheet en kurkdroog rond deze tijd van het jaar. Voor Rob en Sue is dit perfect weer, want zij hebben groen gras nodig voor het vee. We kijken onze ogen uit op dit immense stuk land. We gaan met Rob mee om te kijken hoe hij de stieren uit elkaar gaat zetten. Dit kan gevaarlijk zijn, omdat de stieren natuurlijk erg stoer zijn en er vaak een vechtpartijtje uitbreekt. Angelle is laaiend enthousiast en heeft de serie Mc Clauds Daughters wel honderd keer laten vallen, maar Rob en Sue hebben deze serie nog nooit gezien.. 's Avonds tijdens het gezellige eten springen de kikkers weer vrolijk rond op het terras en in de tuin. Angelle springt mee met de kikkers, maar dan meer om ze te kunnen ontwijken.
De volgende dag gaan we een aantal keer mee in de 4WD en rijden we over het enorme land. We helpen Rob met het zaaien van nieuw gras en zien zo nu en dan een kangaroe of een emoe. We hebben al vele kangaroes gezien, maar die lagen allemaal dood aan de kant van de weg, dus een hele verademing om ze nu eens rond te zien springen. Hugo ziet ’s avonds ook nog een dingo (wilde hond) voorbij rennen. Rob en Sue schieten deze dingo’s dood, omdat ze anders de pasgeboren kalfjes doden en opeten. We leren heel wat over de cattle farm en we voelen ons al helemaal thuis. Maar helaas aan al het goede komt een einde. Na 2 nachten gaan we de derde ochtend weer verder. We krijgen nog een tas vol mango’s mee en dan stappen we weer in ons busje en gaan we verder richting Brisbane. Wat een geweldige ervaring was dit. Bedankt Kelly en bedank je moeder ook even, want zonder jullie hadden we het echte Australische leven nooit te zien gekregen. Super!

Nu zijn we weer op weg naar Brisbane en we houden jullie natuurlijk op de hoogte van al het moois dat we nog gaan meemaken in Australië!

Groetjes Hugo & Angelle

Foto’s zijn te vinden op: http://picasaweb.google.nl/hugoenangelle

(Filmpjes komen later)