Argentina Muy Bueno!!

Hallo allemaal!

Zo als jullie weten gaat dit verhaal over Argentinië en wij vinden Argentinië dus echt helemaal bueno! Bueno betekend namelijk; goed, fijn, nuttig, geschikt, aangenaam, leuk, prettig, lekker, heerlijk, smakelijk. En daarmee vatten we het eigenlijk heel goed samen :D
Daarom zijn wij ook nog helemaal niet klaar met Argentinië, dit verhaal gaat alleen nog maar over ons eerste deel van de reis door Argentinië. Vanaf morgen gaan we namelijk eerst nog even een weekje naar Uruguay. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten ligt Uruguay ten oosten van Argentinië en vlakbij Buenos Aires. Dus wij reizen nu van Iguazu (Noordoosten) naar Uruguay (Oosten) om vervolgens naar Buenos Aires te gaan en dan helemaal naar het westen te reizen en Chili in te gaan! Dus genoeg leuke dingen voor de boeg!

Maar we zullen bij het begin beginnen. Dat is wanneer we de grens overgaan vanuit Chili naar Argentinië. Onze eerste bestemming in Argentinië is Jujuy.
Jujuy wordt begrensd door Peru in het noorden, Chili in het westen en de provincie Salta in het zuiden/ oosten. Salta is de bekendere meer toeristische stad en de reden dat wij voor Jujuy hebben gekozen was omdat wij die toeristen maar al te graag wilden omzeilen!
Dus na een prachtige rit door de bergen (die de meest mooie uiteenlopende kleuren hebben en elke meter die we verleggen lijkt het landschap te veranderen) komen we aan in Jujuy. Samen met een Duitser stappen wij als enige de bus uit en de rest kijkt ons alleen maar een beetje vreemd aan. Twee Nederlanders vragen nog snel aan ons wat dit voor plek is. Zij hebben nog nooit van Jujuy gehoord! En dat klonk ons als muziek in de oren. Lekker rustig! :D We lopen door de stad op weg naar ons van te voren uitgezochte hostel en we zien maar een handjevol mensen op straat. Zo’n rustige stad hebben we nog niet eerder gezien! Eenmaal aangekomen in het hostel worden we naar onze dormroom geleid. Een dormroom betekend dat je de kamer deelt met andere backpackers. Dit is de eerste keer dat we hier gebruik van maakten, want een privé kamer was hier echt te duur (en dan is het in Jujuy nog goedkoper dan Salta). Gelukkig hadden we de kamer de eerste nacht voor onszelf. We hebben onze spullen neergegooid, onszelf opgefrist en op zoek gegaan naar een restaurant waar ze steak en wijn hadden.. Nou die hebben we gevonden! We bestelden een Chorizo steak, omdat Hugo had gehoord dat dit een van de beste steaks in Argentinië is (heeft helemaal niets te maken met de welbekende chorizo worst, deelt dus deze smaak niet) en een litertje huiswijn. De ober vertelde dat de steak zo groot is dat je deze makkelijk met z’n tweeën kunt eten. Dat klopte, want hij was gigantisch! Voor 15 dollar (in totaal) aten we een mand vol stokbrood met kruidenboter, een gigantische steak, frites en dronken we een heerlijke rode wijn! Je kunt misschien wel begrijpen dat we hier uiteindelijk 4 keer gegeten hebben :D
De volgende dag stonden we om 9:30 s’ochtends op voor het ontbijt, maar we waren het uur tijdsverschil vergeten, dus ons ontbijt was helaas al weg! Stom tijdsverschil!.. Toen zijn we maar gaan uitzoeken hoe we hier het beste de omgeving konden gaan verkennen. De meeste mensen doen dit per auto en rijden in 3 dagen een rondje Jujuy en Salta. En hoewel we daar eigenlijk heel enthousiast over waren kost een auto huren hier al gauw 50 euro per dag, dus dat was toch echt te veel! Maar gelukkig kunnen we hier overal goed met bussen komen en dat is ook nog eens bijzonder goedkoop. Dus we hebben een route uitgestippeld voor de volgende dagen en we zijn vervolgens weer naar ons ‘nieuwe favoriete’ restaurantje gegaan en hebben we ons verlekkerd aan de steak en de wijn. Daarna zijn we ‘hostelwaarts’ gegaan en hebben we geprobeerd te slapen. Helaas waren er deze avond 2 oudere Argentijnse vrouwen in onze kamer gekomen (waarom zou je als oude loep in een hostel met een gedeelte kamer gaan slapen???) en deze hebben ons van 01:00 tot 08:00u wakker gehouden met GESNURK!! Serieus, een kettingzaag was fijner geweest om naar te luisteren. Het was zo erg dat we op een gegeven moment onze mp3 spelers hebben ingedaan. Angelle had zelfs op het hardste volume haar happy hardcore muziek aanstaan en nog hoorde ze het gesnurk erdoorheen. Als de een ook even stopte met snurken ging de ander vrolijk verder. Het was bij verre de ergste nacht van onze reis, nee van ons leven!! (dusver). s ’Ochtends zijn we vroeg opgestaan, hebben we geiriiteerd onze spullen gepakt en zijn we begonnen aan onze 3 daagse trip.
De eerste bestemming was misschien ook wel de meest populaire attractie in Jujuy. Dit is de Quebrada de Umahuaca en ook wel bekend als de Cerro de los Siete Colores, oftewel de zevenkleuren berg. Deze enorme kloof bestaat uit schitterende gekleurde bergen, en is benoemd tot een World Heritage Site van de UNESCO. Na een paar uurtjes hier rond te hebben gelopen zijn we een bus ingesprongen en verder gereden naar Tilcara. Helaas was er helemaal niks te beleven in Tilcara. Toch wilden we hier wel overnachten, want we waren nog doodop van die nacht ervoor met die snurkende moekes. En Angelle had na een nacht gemist te hebben geen al te best humeur, dus het leek Hugo een goed idee om Angelle wat slaap te gunnen ;). We vonden een hostel op aanraden van de hostelmensen uit Jujuy en het zag er best gezellig en ook rustig uit. Helaas kwamen er uiteindelijk meer en meer mensen bij. het waren allemaal Argentijnen! Blijkbaar was het de Argentijnse wintervakantie. Hier in het noorden is het altijd lekker warm in de winter, dus daarom komen ze dan deze kant op. Aardige mensen wel hoor, maar ze spraken geen woord engels. Op een na dan.. Een heel aardige jongen uit Buenos Aires waar we de hele dag mee opgetrokken hebben. Uiteindelijk werden we door de Argentijnen uitgenodigd voor een barbecue. Wat ons heel lekker en leuk leek (met die heerlijke steaks in ons achterhoofd), helaas waren we vergeten dat mensen hier pas laat eten, dus de barbecue begon pas om 22:00 en wij hadden ondertussen gigantische honger. (Vervelende laat-eters ook, eet gewoon om 18:00uur zoals wij Hollanders :P) Eenmaal aangekomen bij de barbecue viel alle stroom in Tilcara uit, dus het was een barbecue in het donker met ongeveer 50!!! Argentijnen die elkaar allemaal kende. Ze waren heel aardig hoor, maar de barbecue was nogal vreemd voor ons. De wijn wordt door iedereen uit 1 glas gedronken er waren geen borden dus iedereen zat met z’n handen overal in en op de barbecue lag een complete lama en een compleet lam. Toen wij ons vlees kregen, kregen we ook echt een hele lamspoot en een stuk lamarib. Nou is Angelle al geen held als het gaat om vlees aan het bod, maar zelfs Hugo heeft stiekem zijn Klauw van lam terug op de barbecue gegooid. (natuurlijk nog inclusief huid en soms haar). Wij hadden sate, hamburgers en speklapjes verwacht en geen slachthuis, dus we zijn uiteindelijk maar vertrokken zonder veel gegeten te hebben. Ze vroegen nog wel of we mee gingen stappen, maar we waren echt te moe (door de snurkende moekes) dus dat hebben we maar af moeten laten weten. Wel hebben we nog weten te regelen met de engels sprekende Argentijn dat als we in Buenos Aires aankomen dat hij ons meeneemt naar een voetbalwedstrijd van de grootste club van Argentinië!!
De volgende morgen vroeg opgestaan en het meest waardeloze (in de prijs inbegrepen) ontbijt ooit gekregen. Een soort koekjes met jam en een kopje thee. De Argentijnse jongen had ons verteld over een mooie waterval in de buurt, dus daar zijn we die dag heen gegaan. 2 Uur lang liepen we door een mooi gebied en eenmaal bij de waterval lekker geluncht en genoten van het mooie weer! Angelle heeft zich zelfs in haar bikini even onder de waterval gewaagd. Dat hield ze wel 20 seconden vol en toen ging er weer een trui aan :).
Uiteindelijk zijn we weer terug gelopen en hebben we een bus gepakt naar de volgende bestemming, namelijk Humahuaca. Hier vonden we eindelijk weer eens een spotgoedkoop hostel en daar hebben we onze slaap ook weer mooi in kunnen halen. De volgende dag zijn we naar een gebied gegaan wat ook is benoemd tot een World Heritage Site van de UNESCO. Mooie (witte) bergen en een prachtig uitzicht over Humahuaca. Aan het einde van de dag zijn we terug naar Jujuy gereisd en terug naar ons oude hostel en ons favoriete restaurant. De volgende dag hebben we weer onze dagrugzak gepakt, maar ditmaal om 2 dagen de jungle in te trekken. We gingen met de bus naar Libertador San Martin, waar het op zondag echt uitgestorven is. Gelukkig kwam er na een uur wachten een mannetje die ons wel een tent en 2 slaapzakken wilde verhuren, want in deze jungle is een campingplek waar je gratis mag overnachten. De spullen die hij ons verhuurde waren echt te goor voor woorden, maarja het was dit, een te saai en te duur hostel of terug naar Jujuy! Vervolgens een lekkere empanada gegeten (dit zijn dichtgevouwen bladerdeegpasteitjes gevuld met kip, vlees of kaas) De empananda’s zijn zeg maar de frikadellen van Argentinië en echt heeeeerlijk! Met onze mond nog vol in een taxi naar de jungle gereden (National Callilegua Parc) en even snel met de parkwachter gesproken over ons verblijf. De tent opgezet en gelukkig was er maar 1 andere jongen die daar ook met z’n tentje stond. Na alles klaargezet te hebben zijn we een kampvuur gaan maken en hebben we daar de avond doorgebracht. Erg spannend zo tussen de wilde dieren. De nacht alleen was niet zo prettig, want de slaapzakken waren echt te smerig en het was toch ook wel erg koud. We besloten s’ochtends om 6:30 opgestaan en om 7 uur in het donker te beginnen aan onze jungletocht. Met ons hoofdlampje op zijn we de rivier afgelopen en overal om ons heen vonden we jaguar en puma sporen, maar ook van de miereneter en vele andere dieren (jaja.. we worden echte junglekenners). Ook vonden we een vogel waar de kop van af was gebeten, dus die was die nacht ten prooi gevallen aan een jaguar of puma. Uiteindelijk werd het licht en konden we gelukkig ook weer meer zien. We hebben hier nog een schorpioen en aapjes gezien. Op een gegeven moment begonnen we in de jungle jaguar geluiden te maken (geleerd in de jungle in Bolivia) en hadden echt het idee dat er een jaguar heel dichtbij ons was gekomen, maar Angelle was te bang en we moesten doorlopen. Dit zullen we dus nooit zeker weten. Even voor de duidelijkheid, Jaguars doen over het algemeen niks bij mensen ze zijn vooral nieuwsgierig :). Na een 6 uur durende tocht kwamen we met natte voeten weer aan bij onze tent. De terugtocht was namelijk langs een rivier (een andere dan smorgens) en we moesten uren stenen springen! Natuurlijk kun je niet zien welke stenen los liggen en dat ging nog wel eens fout. We hebben meteen de boel gepakt, maar helaas was er verder niemand meer. We mochten dus terug naar het dorp lopen (10km.) met een tent, 2 slaapzakken, 2 matjes, 2 rugzakken en natte sokken en schoenen. Gelukkig werd er een jongen met een taxi naar de jungle gebracht en deze taxi pikte ons halverwege op en bracht ons naar de bus. Meteen naar Jujuy gegaan en weer lekker steak gegeten :D Toen hebben we onze vervolg route uitgezocht.
We vonden het een leuk idee om door Paraguay te reizen, maar we lazen op het internet dat er echt helemaal niks in Paraguay te doen is en het is ook nog eens een heel crimineel land. Het is daar zo crimineel omdat daar veel smokkel plaatsvindt tussen Argentinië, Bolivia en Brazilië, dus daar gingen we dan toch maar niet meer heen. Gelukkig zijn plannen er om te wijzigen, dus uiteindelijk hebben we besloten meteen de hele oversteek te maken van oost naar west en in Iguazu neer te stranden. De rit duurde 24 uur, maar was eigenlijk de prettigste busrit tot nu toe, we hadden eindelijk eens Engelstalige films in de bus (ookal waren het de meest depressieve films ooit) en we kregen een warme maaltijd en een ontbijtje. We hadden van te voren nog meer plekjes in gedachten om te bezoeken op weg naar Iguazu, maar na wat speurwerk leek het erop dat er niets interessants bijzat, dus toch maar besloten de grote oversteek te doen. In Iguazu meteen opzoek gegaan naar een goedkoop hostel, wat nog niet makkelijk was. Gelukkig liepen we uiteindelijk ‘per ongeluk’ tegen een hostelletje aan waar we met wat onderhandelen voor een goede prijs een eigen kamer met een ontbijtje en draadloos internet kregen. We waren hier de enige toeristen en de mensen van het hostel waren enorm blij met ons, want wij waren de eerste sinds 5 dagen die hier weer eens verbleven. Het stel wat het hostel runt zijn hele aardige mensen. Ze zijn 4 jaar geleden met 200 peso (50 dollar) en een zak mate (populaire kruidenthee) van Buenos Aires naar Iguazu gereisd en hebben uiteindelijk het hostel van de grond weten te krijgen. Wij besloten meteen maar 3 nachten te boeken (uiteindelijk werden dat er 6). De volgende dag zijn we direct de grens over gegaan bij Brazilie om de Iguazu watervallen vanaf de Braziliaanse zijde te bekijken. De Iguazu watervallen zijn de grootste watervallen ter wereld. Ze zijn 2 kilometer breed en 80 meter hoog. Dit is een van onze hoogtepunten in Zuid Amerika. Vanaf de Braziliaanse zijde heb je een prachtig panorama uitzicht van de watervallen. Het grootste deel van de watervallen liggen in Argentinië. Aan de Argentijnse zijde zit je recht boven en midden in de watervallen, dus in Brazilië heb je een beter totaal plaatje. Andere mensen hadden ons dit van te voren al verteld, vandaar dat we besloten eerst naar Brazilië te gaan, zodat we ze eerst van ver konden zien en later van heeeeeeeel dichtbij. Het was echt prachtig en we hadden enorm veel geluk met het weer, ondanks dat het ‘s ochtends nog wel bewolkt was werd het gedurende de dag prachtig en dit gebeurd niet vaak in Iguazu. (Iguazu is een tropisch regenwoud gebied, dus het regent hier heel vaak). Eenmaal terug in Iguazu lopen we richting het hostel en praten we nog wat na over de watervallen en over ons tripje morgen naar de Argentijnse zijde van de watervallen. Een Nederlandse jongen (Joris) hoort ons praten en vraagt waar wij ons hostel hebben. Ze zien er gezellig uit dus we besluiten ze mee te nemen. De eigenaresse is laaiend enthousiast en bedankt ons meerdere malen. We raken aan de praat met de 3 Nederlandse backpackers; Joris, Cindy en Naima, Ze komen alledrie uit Amsterdam en Joris en Naima zijn een stel en Cindy reist een paar weken mee in haar vakantie (sommige vrienden doen dat namelijk wel, toch Bjorn en Kelly ;-)). We zijn met z’n allen uit eten gegaan en het klikte meteen. We hebben lekker geborreld die avond/ nacht. De volgende dag vroeg op voor de watervallen. De Amsterdammers wilden ook wel mee, maar ze hadden zich vergist in de tijd en besluiten een uurtje later te gaan. Dus wij gaan om 8 uur naar de watervallen en belanden tussen een buslading Argentijnse ouderen. Die moesten we dus even voor zien te blijven en gelukkig was dat niet z’n probleem. We gaan meteen naar de The Devil's Throat of in het Spaans de Garganta del Diablo. Dit is de grootste en meest brute waterval van allemaal. Hoewel we hem al goed hebben kunnen bekijken aan de Braziliaanse zijde, waar we er al erg van onder de indruk waren. Aan de Argentijnse zijde kun je er recht boven staan en de afgrond inkijken. Geweldig hoe agressief die waterval is, de nevel komt 80 meter omhoog door het neerkletterende water. Het is vrijwel onmogelijk om te zien waar het water neerkomt door al het geweld. De rest van de tocht gaat over de andere watervallen heen en sommige paden lopen iets lager waardoor je er bijna inzit. Maar dat was nóg niet genoeg, wij wilden er eigenlijk echt in! En dat kon gelukkig, je kunt namelijk een tochtje maken met een bootje. Deze vaart langs alle watervallen en twee keer vaart hij er ook echt onder! Wij besloten om vooraan te gaan zitten, want de punt van de boot gaat compleet in de waterval en zo kregen we dus een heerlijke Iguazu douche! (het regenpak dat we aanhadden hielp niet echt haha..) Maar wat een geweldige ervaring was dat zeg!!
Aan het einde van de dag komen we de Amsterdammers weer tegen en we gaan nog een keer met ze mee naar de Devils throat. Het blijft nog steeds een prachtig aanzicht en hier hebben we nog een lange tijd vol bewondering gestaan!
Uiteindelijk terug naar het hostel en daar aan de eigenaar gevraagd of ze het leuk vonden om voor ons een barbecue te organiseren. Zo gezegd zo gedaan en zo zaten we rond acht uur lekker met z’n allen te barbecuen en wijntjes te drinken. Het was een heerlijke dag die nog tot in de late uurtjes doorging :D De volgende dag hebben we eens een keertje niet veel gedaan. De eigenaresse regelde dat iemand onze vuile was kwam ophalen, want dat was wel nodig en 2,5 uur later kregen we de was weer schoon terug, Ideaal! Ondertussen waren wij even naar het 3-landen punt gelopen om de zon onder te zien gaan. Hier zit je op het 3-landen punt van Paraguay, Brazilië, Argentinië en ze worden onderverdeel door 2 rivieren, namelijk de Iguazu rivier en de Rio Parana. Het was niet super spectaculair, maar wel gezellig met z’n allen. ’s Avonds zelf pasta gemaakt en weer met z’n allen wijntjes gedronken (krijgen jullie er zelf al zin in? :D) Meteen nog maar 2 avonden bijgeboekt, want de Amsterdammers bleven ook nog wel even. De volgende dag zijn we naar een dierenopvangcentrum geweest. Hier komen dieren terecht die zijn aangereden, neergeschoten (voor de lol) of verhandeld werden. We kregen een gids mee die allerlei interessante verhalen vertelde en ons entreegeld ging allemaal naar de verzorging en vrijlating van de dieren, dus het was ook nog voor een goed doel! Het grappige was dat de mensen die in het toertje zaten allemaal Nederlands spraken. Wij vijven uit Nederland en de andere 2 uit België. Eenmaal terug zijn we uit eten gegaan. We wilden Joris de Chorizo steak laten proeven. Het restaurant was een beetje duur en uiteindelijk zeker niet lekkerder dan in Jujuy. Dus sorry Joris, maar geef het nog niet op!
’s Avonds onder het genot van een wijntje ;) hebben we nog even met de eigenaresse en de eigenaar van het hostel gepraat. Zij vertelde ons dat door de klimaatverandering de Iguazu watervallen over 20 jaar zullen verdwijnen!! De rivieren drogen hier dus uiteindelijk uit en dat was toch wel even schrikken. Dat zoiets spectaculairs zal verdwijnen is toch wel heel erg. Dus kom ze bekijken nu het nog kan!!!!!
We besloten nog een avond bij te boeken en hebben gisterenavond weer een heerlijke barbecue voorgeschoteld gekregen met de nodige wijntjes erbij natuurlijk. dat is nu zeker een nieuwe Argentijnse traditie voor ons geworden! Ook hebben we het stel geholpen met hun hostel op hostelbookers te zetten (het engels was iets te moeilijk voor ze) en hebben we een aanbeveling naar die site én Lonely Planet gestuurd. We hopen oprecht dat ze in de Lonely Planet komen, want het zijn zulke geweldige mensen dat ze veel meer gasten verdienen! Vandaag gaan we dan echt naar Uruguay en dan gaan Joris, Cindy en Naima richting Rio de Janeiro en waarschijnlijk treffen we elkaar dan weer over een week in Buenos Aires! We hebben echt superdagen met z’n 5en gehad, dus we kijken er alweer naar uit om ze te zien (en later natuurlijk in Nederland). Als je geintresseerd bent, zij hebben ook een waarbenjij ; naimaenjoris.waarbenjij.nu en Joris schrijft echt briljante verhalen (die veeeeeeeeeel korter zijn dan de onze!!). WE hebben ze net op de bus gezet en voor ons op naar Uruguay, maar dat verhaal komt over een tijdje wel weer..

Dus voor nu! Adios, we missen jullie en vooruit, we zullen vanavond nog wel een klein wijntje op jullie drinken :p


De foto’s zijn te vinden op: http://picasaweb.google.nl/hugoenangelle

en het filmpje komt later nog (jullie kijken die toch wel he?)