Eindelijk

Ja hoor we leven nog! En alles gaat hier nogsteeds erg goed! Een hoop te vertellen sinds ons laatste bericht (die OEPS in de 3de week van januari was……).

Natuurlijk was daar Atlantis, onze gay-charter. Dat was echt een week die helemaal op zichzelf stond en niet te vergelijken was met een normale week! Waar een normale week vol regeltjes zit is het bij Atlantis juist helemaal omgekeerd! (voor de gasten dan voor ons waren er nog genoeg regeltjes). Vantevoren werden we al zo goed mogelijk ingelicht met wat te verwachten stond doormiddel van trainingen en filmpjes van voorgaande cruise, maar het echte werk kon daar toch echt niet tegenop! Het valt eigenlijk ook niet echt uit te leggen (we gaan natuurlijk wel ons best doen) dus als je echt nieuwsgierig bent, we hebben de Dvd van die week bemachtigd (elke cruise wordt er een dvd voor en van de gasten gemaakt en die kunnen ze dan kopen) dus dan moet je ons daar maar even aan helpen herinneren als we weer thuis zijn.

Het begon zondag vroeg al. Zodra de laatste gasten van boord waren (rond 10:30) moest iedereen klaarstaan om de Atlantis-atributen aan boord te hijsen! Niemand had die week dus de kans om naar Miami te gaan ! Iedereen moest klaarstaan. Eigenlijk zoals heel de rest van de week. Iedereen stond 24/7 on call, en we kunnen vertellen; dat is erg vermoeiend! De atributen bestonden vooral uit veel licht en geluids-installaties! Ja ze weten in ieder geval wel wat feesten is! Voor de charter begon vertelde iedereen ons dat Atlantis zo relaxed is omdat we weinig van onze normale werkzaamheden hoeven te doen. Atlantis neemt namelijk zijn eigen crew en entertainment mee. Achteraf gezien was het alleen maar drukker dankzij het on call zijn en al die vervelende werkzaamheden! Angelle en Hugo hadden die dag Embark. Dat betekend de nieuwe gasten begroeten. Angelle moest eerst en dan moest Hugo het overnemen. Dat was ook heel anders dan normaal. Wij mochten van Atlantis niet ons ‘normale’ embark-uniform aan, want dat was te netjes (eerst vonden we dat een beetje overdreven maar toen we iedereen de dagen daarna in stringetjes en piepkleine broekjes door het schip zagen rennen vonden we het inderdaad ook een beetje over-dressed ;-)) en ook hier werder we vergezeld door de Atlantis-crew (dat waren vrijwillegers (enige eis: homoseksueel!) die gratis mee mochten cruisen, maar dan wel met de activiteiten en het begroeten mee moesten helpen). Nou met het begroeten hadden ze natuurlijk helemaal geen probleem. Waar wij de gasten er alleen maar op wijzen dat hun kamer nog niet klaar is en waar ze kunnen lunchen gaat het Atlantis personeel eerst iedereen kroelen en kussen (ja , 4000 man op de mond!!!!) voordat ze aan boord mogen. Toen Angelle dit aan Hugo vertelde bij het aflossen (aangezien de gasten vonden dat wij ook een kroel enzo verdienden) werd hij hier natuurlijk al meteen heel blij van! Gelukkig stond Juan (youthstaff) naast Hugo en die duwde Hugo dan telkens ook mooi naar voren :P Na de Embark was het natuurlijk weer tijd voor de boat-drill. Dit is normaal het gedeelte waar de gasten aardig geirriteerd beginnen te raken bij deze verplichting op hun eerste vakantiedag. Bij Atlantis ligt dat anders. Daar kwamen ze vrolijk aan gehuppeld in hun reddingsvesten met drankjes in hun handen. Giechelend en teksten roepend als ; “ women and children first”, “all the singles over here” en “bottoms to the right en tops to the left “ (voor uitleg over deze moet je maar even mailen ;-)) . Angelle had het natuurlijk reuze naar haar zin en Hugo was vooral erg aan het uitkijken. Voor de Atlantis cruise hadden ze ook wat dingen veranderd. De koers was anders en het hele pooldeck en de ijsring waren omgebouwd tot party-zones en er waren elke dag thema-feestjes die niet uitzonderlijk tot 11:00 ‘s morgens duurden. Gelukkig voor Angelle en Hugo ligt hun kamer precies onder de ijsring , dus konden ze heerlijk van al het gedreun meegenieten . Dat zou niet zo erg zijn als je zelf ook naar de feestjes mag, maar dat zat er voor ons niet in. In Studio B (ijsring) mochten we sowieso niet komen en bij het pooldeck (op deck 11) mochten we alleen vanaf deck 12 toekijken. Naja misschien moet je dat ook niet willen tussen 4000 trippende halfnaakte (soms niet eens halfnaakt….) mannen. Ik geloof dat onze medical center nog nooit zoveel is gebruikt als in die week! We hebben zelfs een piepkleine gevangenis aan boord en ook daar moest deze week (voor hun eigen veiligheid) gebruik van gemaakt worden. Onze 2de dag cruisen moesten wij ook bij een feestje helpen (afgezien van het pooldeck ontruimen en ligbed-vrij maken). Het was een dog-tag party en wij moesten helpen met dog-tags en stickers uitdelen. Dog-tags (halsbanden) waren kettingen die ze kregen en dan mochten ze een sticker uitkiezen om hun relatie-status aan te geven. Rood betekende ‘bezet’, Geel betekende ‘mogelijkheid’, Groen betekende ‘vrij’ en 2 groen betekende ‘heel erg vrij en zeker mogelijk’.Er werd vrijwel alleen maar om groen gevraagd en als ze dan toch geel of rood hadden kwamen ze die binnen de kortste keren omruilen. Natuurlijk werd Hugo ook regelmatig om zijn status gevraagd haha. Dit was ook nog best leuk om te doen, want de muziek is wel heel erg goed. Hoewel eigenlijk geen ene normale activiteit meer doorging voor Angelle, was Bingo hier helaas niet 1 van! Het werd minder gedaan, maar bingo ging gewoon door! Het werd wel opgeleukt en gepresenteerd door Drag-queens. Dat was wel heel grappig. En ondertussen was Angelle’s baas Leigh op vakantie en vervangen door de vrouwelijke, engelse , zeurderige en niet zo grappige Nicky. We hebben veel rare dingen gezien en gehoord ! Het was vooral grappig hoe de normale cruises altijd dress-codes hebben en hier alleen maar zo naakt mogelijk rondgelopen wordt. Het is heel moeilijk uit te leggen hoe deze cruise was, maar het ging dus vooral om zien en gezien worden en heel veel sex,drugs en party’s. Ons werk deze week ging dus vooral om helpen groeten, opruimen, decoreren, vanalles sjouwen en dat soort dingen. Hugo had verwacht een lekker rustig weekje te hebben op het sportsdeck, maar ook hij heeft genoeg mannetjes in piepkleine broekjes de klimmuur of the wave in geholpen ;-). Angelle had bij het helpen van 1 van hun activiteiten ook nog een leuk piepklein broekje voor Hugo meegekregen, maar om een duistere reden wilt Hugo hier niets van weten, dus heeft Angelle hem aan iemand anders gegeven (hoe staat hij trouwens Daan?) . Hoogtepunt van de week was natuurlijk de circus parade, waar Hugo de gay-clown is.. haha ze bleven roepen dat Hugo voor ze moest dansen. Het was de langste parade ooit voor Hugo! Beetje jammer was dat Angelle’s verjaardag precies in deze week viel! Dat was balen omdat we nu natuurlijk op heel veel plekken niet mochten komen en we dus niet uit eten konden. Ook viel haar verjaardag precies op een zeedag, wat altijd heel erg druk is en was iedereen (behalve Hugo natuurlijk) haar verjaardag vergeten! Hugo maakte dit ‘s avonds wel helemaal goed. Want Hugo had ‘s morgens stiekem heel de kamer versierd en omdat we hadden geregeld dat we ‘s avond na 21:00 tijd hadden konden we het samen in het kleine kamertje vieren. En de dag ervoor waren we in St Maarten en daar nam Hugo Angelle ook nog mee naar een ‘geheim’ strand waar we heerlijk gezwommen, gebody-board, gebeachbalt en gezont hebben!Nog bedankt voor de pakjes en smsjes! Dat maakte de verjaardag hier toch wel speciaal! Toen de Atlantis week voorbij was waren we toch wel opgelucht. Het was wel grappig maar ook erg vermoeiend met die 100 telefoontjes per dag dat we weer ergens moesten opdraven. En we wilden wel weer gewoon over het schip kunnen lopen zonder tegen ondeugende spelletjes aan te lopen. Gelukkig waren er voor de crew ook wat leuke feestjes backdeck, dus konden we zelf ook een beetje uit ons dak gaan :)

De week erna hielden we het rustig, we gingen natuurlijk zo veel mogelijk van boord maar daar deden we niet veel bijzonders; we lagen vooral in de zon op wonderschone stranden :) In Jamaica besloten we wel weer iets leuks te doen. We gingen quad rijden. We hadden een goeie dag uitgekozen want het weer was niet zo goed. Het regende een beetje en dat maakte het dus een beetje (beetje veel )modderig. Eerst zagen we het niet zo zitten, want we dachten dat we in een rijtje op de weg moesten rijden, maar het was verrassend leuk. We reden een off-road weg vol gaten, hobbels, heuvels en dalen, die dus heel modderig was. Het was heel leuk. Vooral toen we even de mogelijkheid hadden om te scheuren. Gelukkig hadden we voor we eraan begonnen een (heel fout) t-shirt gekocht, want we waren ondertussen heel erg smerig van de modder. Op de terugweg kwamen we bij een supermooie plek om af te spoelen. Normaal kon je daar van de kliffen springen,maar door de wind en stroming mochten we dat dit keer niet doen. We mochten er wel langzaam inklimmen en proberen op hetzelfde plekje te blijven :-D. Ondanks het weer was het juist erg leuk. En nadat we heerlijk afgespoeld waren in de warme zee, moesten we nog een piepklein stukje terug rijden waardoor we weer lekker smerig werden ;-).

Die zaterdag hadden Hugo en Angelle allebei Debark (gasten uitzwaaien) en daarna gingen we lekker winkelen in Miami. Toen we na een geslaagde middag terug naar de boot liepen werd er vanaf de boot naar beneden gefloten, Hugo keek op en begon te zwaaien. Toen Angelle vroeg naar wie hij zwaaide zei hij dat ze zelf maar moest kijken.…. En daar stonden Angelle’s ouders boven op de boot! Wat een verrassing!!! Hugo en Angelle’s ouders hebben alle s heel goed geheim kunnen houden, dus Angelle had niets in de gaten! Omdat er allerlei regeltjes aan visite verbonden zijn moesten er natuurlijk weer allerlei papieren getekend worden en moesten we onze mooie uniformen aan voordat we naar boven mochten lopen. Het was natuurlijk super leuk dat Angelle’s ouders er waren. Nu konden we het schip laten zien en konden ze met eigen ogen zien hoe groot het hier is. Het was natuurlijk ook heel leuk om wat nederlandse spulletjes te krijgen :). Het was heel leuk om de ouders op visite te hebben, maar ook vermoeiend, want buiten ons werk, wilden we natuurlijk zoveel mogelijk laten zien, dus waren het lange dagen. Wat ook een voordeel is als je visite hebt is dat je dan op plekken mag komen (lees; eten) waar dat normaal niet mag. Een heerlijk weekje dus! Op de port-dagen hebben we zoveel mogelijk leuke dingen gedaan. In Labadee kon Hugo helaas niet van boord, maar dat was niet zo’n ramp want het was weer niet zo’n lekker weer. In Jamaica hebben we een tourtje gedaan met zijn 4en. We zijn met een catamaran eerst naar een rif gegaan om te snorkelen. Dit was heel leuk (hoewel het weer een beetje bewolkt was) Hier hebben we roggen, inktvissen en een heleboel andere vissen gezien. Het was heel mooi. Daarna hebben we de waterval weer beklommen. Dit was natuurlijk weer erg leuk, en zelfs de oudjes vonden het gezellig en deden het heel goed ;-). Bij de kaaiman eilanden konden Hugo en Angelle niet van boord, dus gingen Angelle’s ouders zelf een tourtje doen naar de turtle farm. Maar in Cozumel gingen we weer met zijn 4en, en hebben we weer een snorkel tourtje gedaan. Het was weer heel mooi, hoewel Angelle gestoken bleef worden door piepkleine kwalletjes. Het was dus erg leuk om Angelle’s ouders even te zien. We hebben zoveel mogelijk van het schip laten zien , de shows bezocht, leuke tourtjes gemaakt en lekker gegeten (jeeee). Maar na een week was het tijd om afscheid te nemen. We hebben deze week trouwens ook nog ontzettend goed nieuws gekregen! We hebben te horen gekregen dat we nu niet met 3 weken verschil, maar tegelijk naar huis kunnen !En dat zal dan 7 juni zijn!!!!! Dus lekker de winter geskipt en in de zomer terugkomen! Wat daarna gaat gebeuren weten we nog niet. (i.i.g. Rockwerchter) Dat gaat helemaal afhangen van het nieuwe contract wat ze ons gaan aanbieden. Als we weer samen op een schip kunnen werken dan gaan we waarschijnlijk nog een contract doen (hoe meer we sparen hoe gaver onze reis gaat worden.) maar als ze ons naar verschillende schepen sturen, dan houden we ermee op en dan kijken we nog wel wat we gaan doen. Toevallig hebben we vandaag en morgen een gesprek met de ‘scheduler’ van onze afdelingen dus dan kunnen we dat ook mooi aangeven. Meestal laten ze ongeveer een maand voordat je contract voorbij is weten wat je volgende contract kan gaan worden, dus we houden jullie op de hoogte. Natuurlijk gaan we ook aangeven dat we wel een andere route zouden willen varen. In de buurt van Australie en Nieuw Zeeland of Alaska zou niet gek zijn :)

Toen de ouders weg waren hebben we het weer rustig gehouden tijdens de port-dagen. In San Juan zijn we sinds 3 maanden weer eens naar de bioscoop geweest. Afgezien van onze hele verkeerde keuze van film was het een leuk avondje. Hoewel het in de bioscoop wel leek te vriezen en wij nogal tropisch gekleed waren.… In St Thomas en St Maarten hielden we het weer rustig. Hebben we gewoon weer tropische stranden bezocht en in de zon gelegen. Het zonnen was goed gelukt want vooral Angelle was erg verbrand (en dat na al 3 maanden zon!) en dan vooral haar billetjes!!!! Het zitten deed dus nog wel een paar daagjes pijn :).

En toen was het ook tijd voor Hugo’s verjaardag. Net zoveel geluk als Angelle, want ook Hugo’s verjaardag viel op een zeedag en omdat het op een zaterdag viel (laatste dag van de cruise) waren alle restaurants ook gereserveerd voor de gasten. Ook Angelle wilde natuurlijk haar best doen om het zo leuk mogelijk te maken voor Hugo dus heeft ze heel de kamer versierd en een picknickje geregeld op de kamer met brie en sushi. Vooral de brie is hier heel speciaal, die is normaal alleen voor de gasten en niet toegestaan in de cabins, maar Angelle had wat kunnen bemachtigen bij de chef. Toen we ‘s avonds langs het restaurant liepen en zonder enige hoop vroegen of er misschien een cancelation was hadden we toch weer geluk en konden we toch uit eten. De brie en sushi dan maar voor de volgende dag bewaren…. Toen we na het eten nog even langs backdeck liepen heeft Hugo’s team (die de verjaardag niet vergeten waren) nog even een klein cadeautje en een kaart gebracht. Hugo heeft namelijk een 3 liter (!!) fles Jack Daniels gekregen! Het werd een hele gezellige avond en een leuke verjaardag! Aan de fles is trouwens nog niet begonnen , want onze koelkast staat ook nog aardig vol. Als het kon zouden we een paar van jullie een avondje uitnodigen :)

Op het werk is er ondertussen niet veel nieuws. We werken nog steeds erg hard en ondertussen heeft Hugo ook al een keer de stelten geprobeerd (alles om onder de gay-clown uit te komen). Hij heeft er wel aanleg voor, dus misschien zet hij binnenkort ook wel de boel op stelten. :) Verder doen we nog steeds hetzelfde en worden we er steeds beter in! Er zijn ook wat leuke feestjes voor de crew geweest. Bijvoorbeeld Mardi Gras. Daar kregen we allerlei gratis Corona-dingen en dankzij een grap van Angelle hebben we daar nu hele stapels van. Het was een leuk feestje. Jammer dat wij nooit een dagje vrij hebben en nooit echt bij kunnen komen van een feestje. Naja laten we het er maar op houden dat we daar hard van worden (en wij zijn nu echt kei-hard)

Toen was het weer zondag en begon er weer een nieuwe cruise. De dag zelf had Hugo al uitgevonden dat er een BN-er op het schip is….. Niemand minder dan Hans van Breukelen is op het schip… heel de week hebben we gekeken of we hem konden zien. Elke nederlander op het schip bleef maar zeggen hoe vaak ze hem hadden gezien en wij hadden nog steeds geen geluk! Zaterdag hadden we hem nog steeds niet gezien en de hoop al op gegeven toen Angelle even een consecutive cruisers meeting (voor gasten die 2 weken blijven en beide routes doen) binnenliep om iemand gedag te zeggen. En toen stond hij daar. Hans van Breukelen! Hij bleef dus nog een week, dus nog een week voor Hugo de tijd om hem ook te zien. Angelle heeft even met hem staan praten en is hem natuurlijk de week erop wel vaker tegengekomen (Hugo overigens nog steeds niet…) De portdagen in deze week dat we er op uit waren geweest waren naar het strand in Kaaiman en …….. weer met dolfijnen zwemmen in Cozumel! We zorgden er nu voor dat we in de groep kwamen bij Valerie (die Angelle dus kent uit Cancun) en met dezelfde dolfijnen konden zwemmen als 2 jaar geleden in Cancun. Het was weer heel leuk en speciaal. We hebben dit keer de foto’s niet gekocht, want die zijn verschrikkelijk duur en we staan er steeds maar alleen op met de dolfijnen. We willen liever een foto samen met de dolfijnen. Het was trouwens een cheap dagje. We hoefden niet voor het dolfijnen zwemmen te betalen en we kregen daar de lunch ook nog voor niks! Iets wat het die dag helemaal speciaal maakte; Er was net en baby-dolfijntje geboren. Hij was net 5 dagen oud en super schattig. Weer een superleuke dag in Cozumel dus!

Na Weer 2 drukke zeedagen was het weer tijd voor de zondag-miami dag. Hugo was vrij tot de boatdrill en Angelle deed debark (s’ochtends de mensen van de boot af krijgen) dus we hadden mooi de tijd om naar Miami te gaan. Eerst dachten we dat het weer niet zo mooi zou zijn, dus besloten we om naar de bioscoop te gaan. Toen we bij de bioscoop aankwamen was het ondertussen toch erg mooi weer geworden en er draaiden niet echt leuke films (het was ook precies cultureel film-festival) dus hebben we de plannen gewijzigd. We waren toevallig in een leuke gezellige straat die vol met winkels en terrasjes stond en die helemaal uitliep tot South Beach. We zijn daar dus maar gebleven en hebben een terrasje gepakt en zijn een paar winkels ingelopen. Daarna hebben we een ijsje gepakt en zijn weer naar het strand gegaan. We hebben even het ‘ klittenband strandbal spel’ gespeeld. (tot deze na 10 min kapot ging…. Wat wil je voor 2 dollar) en natuurlijk was het alweer veel te snel tijd om terug naar de boot te gaan. Wel weer een leuke dag in Miami. Deze plek gaan we onthouden….. Ondertussen worden we ook al wat bekender met de omgeving als we wegvaren. We weten nu precies waar de huizen van P. Diddy en Oprah zijn. Hoewel we ze nog niet voorbij hebben zien lopen :).

Dinsdag , Puerto Rico ; hebben we weer iets leuks gedaan. We hadden heel erg veel geluk. Toevallig waren de world baseball series net in San Juan en wat nog toevalliger was; Precies deze dag speelden Nederland – Dominicaanse Republiek!!! Angelle moest wel weer heel vroeg werken, maar na een spannend uurtje ruilen met iedereen is het dan toch gelukt en moesten we proberen kaartjes te bemachtigen. Natuurlijk werd al het oranje uit de tassen gehaald en gingen we als echte fans op weg naar het stadion. Er gingen nog een paar mensen van het schip naar deze wedstrijd (het komt niet zo vaak voor dat je naar de kwartfinale van de world series kan) maar zij hadden al kaartjes. Toen we bij het stadion kwamen waren er nog kaartjes genoeg. Natuurlijk kochten wij ze gewoon bij de kassa (hoewel er genoeg paupers rondliepen met ‘betere dealtjes’) wat nog opvallender was toen we daar aankwamen : buiten ons waren er weinig (zeg maar geen) oranje fans te bekennen dus we trokken wel wat bijkijks. Buiten het stadion stond er al snel een camera voor onze neus die die rare nederlanders wel eens wilden filmen. Gelukkig zijn wij niet zo verlegen dus begonnen we al snel als een stel idioten te schreeuwen. Waarschijnlijk was het voor de dominicaanse tv, dus die weten meteen wat ze te wachten staat haha. Toen we de kaartjes hadden gehaald kwamen we erachter dat we andere kaartjes hadden als de rest. Zij hadden de aller goedkoopste aan het eind van het stadion en wij zaten aan de zijkant. Naja dat mag de pret niet drukken, samen hebben we het ook naar ons zin! Ook in het stadion hadden we veel bijkijks, ja ook hier waren we de enige nederland-aanhangers….. Het is wel anders als met voetbal. De partijen zitten gewoon gemengd (naja wij tussen de dominicanen dan :)) en dat is helemaal geen probleem. Gewoon sportief dus! Het stadion was verre van vol en wij zaten best aan de zijkant dus wij vonden al snel dat we best langzaam konden opschuiven….. ondanks alle bewaking en het feit dat we best opvielen (de opmerking van Angelle;”we kunnen best naar het midden , dat merkt toch niemand” ging dus niet echt op!) ging dat ook erg voorspoedig en al snel hadden we een leuke plek in het een-na-duurste gedeelte van het stadion. De wedstrijd was niet super spannend, er werden bar weinig honks gestolen en een home-run zat er al helemaal niet in! Het was vooral veel vang-bal, wijd en uit! (wat een profesioneel gebruik van termen ;-)) Toch was het natuurlijk super tof en een leuke ervaring. Op een gegeven moment werd er gevraagd :” where are the domanican republik fans????” een gejuich doemde op uit het stadion. Daarna vroegen ze :” where are the fans of the netherlands?” Nu moesten serieus alleen wij voor het gejuich zorgen. Natuurlijk was dat voor ons ook erg hilarisch. Toen we in het midden zaten zaten we precies achter de cameraman van waarschijnlijk ESPN (DE amerikaanse sport zender) Toen in een wissel ook hij ons in de gaten kreeg werd meteen de camera omgedraaid. Natuurlijk probeerde er meteen wat dominicaantjes tussen te springen , maar die wuifde hij meteen aan de kant. Ook hier begonnen we als idioten te schreeuwen en te zwaaien. Hij hield de camera wel iets langer op ons gericht dus na 30 seconden wisten we even niet meer wat we moesten doen dus dat zag er waarschijnlijk wel een beetje knullig uit.(Gelukkig kijken er slechts een paar miljoen Amerikanen naar baseball en dus naar ons haha..) Even overwoog Hugo om Angelle voor de grap ten huwelijk te vragen en liet hij zich bij na op 1 knie vallen, maar veel te bang dat ze ja zou zeggen paste hij deze pose snel aan en gaf hij in plaats daarvan maar een zoen. Gelukkig vond de cameraman het toen ook wel genoeg en draaide hij zich weer om. Toevallig iemand deze wedstrijd op eurosport gekeken? :) Helaas konden we de wedstrijd niet helemaal afkijken, want we moesten op tijd weer op de boot zijn en als we tegelijk met de andere het stadion zouden verlaten zouden we nooit meer een taxi krijgen. Uiteindelijk waren we van alle collega’s de laatste die weg gingen. Ook hebben ze ons achteraf laten weten dat zij ons zelfs uit duizenenden konden herkennen vanaf de andere kant van het veld! Uiteindelijk heeft nederland gewonnen trouwens ! En zo weer een leuke en speciale avond gehad.

Als we nu de verhalen terug lezen lijkt het alsof we alleen maar leuke dingen doen, maar vergeet niet dat we buiten de leuke dingen om wel altijd aan het werk zijn. Voordat we naar de wedstrijd gingen hadden we al wel een hele dag gewerkt en ‘s avonds had Angelle bijvoorbeeld nog de 70’s show en een gameshow! Dus om de leuke dingen heen zijn we ook keihard aan het werk :). (om te voorkomen dat we weer allemaal reacties krijgen “werken jullie wel?” want soms is het wel vervelend om 7 dagen in de week te werken en altijd maar de klok in de gaten moeten houden. Dat drukt zelfs een stempel op de leuke dingen ). Maar om jullie niet te vervelen met onze werk-verhalen over mensen die jullie toch niet kennen houden we het gewoon bij het vertellen van de leuke dingen die we tussendoor doen! We denken dat jullie nu toch wel een beeld hebben van onze werkweek. Maar als jullie vragen hebben, mag dat natuurlijk altijd .Wij vinden het altijd leuk om jullie te laten weten hoe wij hier nu leven.

Zo dan nu weer verder met de rest van de week. Omdat we hier natuurlijk vooral zijn om te sparen voor onze grote reis en we met de afgelopen weken (verjaardagen, jubileums :), feestjes, uitstapjes) alweer iets meer hadden uitgegeven dan we eigenlijk geplant hadden en wel wat slaap konden gebruiken, besloten we om in St Thomas op het schip te blijven. (eerlijk gezegd zijn we die dag al aan dit verhaal begonnen haha, nu een week geleden!). Dus een lekker luie verhalen-wasdag gehad. Omdat we natuurlijk geen 2 dagen achter elkaar op het schip blijven, en we deze dag allebei veel tijd hadden, zijn we in Sint Maarten natuurlijk wel weer weggegaan. We hebben hier een super leuke dag gehad. Een van de leukste sinds we hier zijn (met de dolfijnen natuurlijk). We hebben een scootertje gehuurd en zijn Sint Maarten rondgereden. Het was een hele mooie dag en we hebben heel veel van Sint Maarten gezien. Dit is dus echt wel voor herhaling vatbaar! Eerst zijn we door het franse gedeelte gereden. Langs de azuurblauwe zee. Al snel zijn we ergens gestopt om aan zee lekker te lunchen. We hadden onze zwemspullen wel bij ons,maar we hadden een missie, dus na de lunch gingen we gewoon weer verder. We wilden graag naar Airport Beach in het nederlandse gedeelte. De tocht erheen was erg mooi en leuk. Natuurlijk toen we het nederlandse gedeelte binnen kwamen begonnen ook de drempels op de weg (zucht). Het hoogtepunt van de dag was toch wel airport beach. Daar zit het strand op 20 meter afstand van de start en landingsbaan! Dus je kan de vliegtuigen gewoon bijna aanraken als ze landen! en als ze weggaan dan wordt je gewoon omver geblazen. Natuurlijk hadden we dit al wel gehoord , maar we konden ons er niet veel van voorstellen. Angelle vroeg zich al af waarom iedereen alleen maar aan de zijkant van het strand bij elkaar lag en niemand in het midden lag. Gelukkig waren we wel zo slim om ons gewoon aan de andere aan te passen. Eerst zagen we een paar vliegtuigen landen. Dat was echt gaaf zo vlak boven je. De meeste vliegtuigen op het vliegveld zijn proppellertjes en daar heb je dan ook helemaal geen last van. Na een paar landingen begon een groot motorvliegtuig zichzelf klaar te maken om te vertrekken. Iedereen liep naar het midden van het strand, waaronder ook wij. Om vlak achter het vliegtuig te staan als hij vertrok. We dachten dat hij wel een windje zou veroorzaken , maar we stonden daar vooral om een filmpje te maken van het vertrekkende vliegtuig. Naja dat is nog niet helemaal gelopen zoals we dachten. We stonden achter het vliegtuig toen hij zich klaar maakte om te vertrekken zagen we de piloot lachen en zwaaien, daarna begonnen de motoren te ronken. Hij begon kracht te verzamelen en uit het niets kwam er een verschrikkelijke warme lucht op ons af, super sterke wind. Het ergste was al het zand wat werd weggeblazen en keihard langs je huid vloog! Dat deed echt heel erg veel pijn! We werden natuurlijk bijna de zee in geblazen! Het was echt heel grappig. Zo erg hadden we het niet verwacht. Hugo heeft er een filmpje van gemaakt. De vliegtuigen die daarop volgden waren ook helemaal niet zo erg. Het was een hele leuke ervaring en dit gaan we zeker nog eens doen. Nu had Angelle trouwens wel door waarom er niemand in het midden lag haha. Later zagen we ook ineens de waarschuwingsborden naast het strand. Daar stond op dat het zo gevaarlijk is dat je er zelfs dood aan kunt gaan!!!!! Eigenlijk maar beter dat we die niet eerder hadden gezien, die had het verassingseffect wel verpest. Wij vragen ons af hoelang ze dit nog zo laten. Uiteindelijk gaan ze het strand wel sluiten of een muurtje bouwen denken wij. Vooral als er echt een keer iets gebeurd. Dus wij zijn erg blij dat we dit nog een keertje gedaan hebben. Misschien over 2 weken weer :). Wat wel een teleurstelling is, is dat we de afgelopen keren dat we hier waren ons steeds verheugen op een supermarkt met nederlandse producten, maar de laatste weken hebben ze steeds minder. De bastogne koeken en cheese onion chips waren sowieso eenmalig, maar deze week waren er ook geen stroopwafels en red band drop! We beginnen dus toch wel een beetje naar de nederlandse heerlijkheden te hunkeren…. Naja gelukkig krijgen we er veel mooie dingen voor terug.

De vrijdag, zeedag hadden we een talentenjacht voor crew en een aansluitend feestje. We hadden maar liefst 4 acts. (wat een talenten hebben we toch op de boot…..) maar het was wel heel leuk! Altijd leuk om zoiets te hebben na een drukke zeedag en 80’s party.

De zaterdag was een normale dag. Totdat Angelle weer een paar keer flauwviel op de royal promenade tijdens Bingo pre-sales. Natuurlijk had het gewoon te maken met het skippen van het ontbijt en de drukke dagen. Dus werd ze met de rolstoel naar de medical gereden en onderzocht. Niets aan de hand, gewoon geen ontbijt overslaan! Hugo werd meteen gebeld en Angelle werd ‘conbined’ in de cabin. Dat houdt in dat je niet mag werken en dat je in de kamer moet blijven totdat de dokter je weer toestemming geeft. Omdat je ook niet naar het restaurant mag lopen is het dan toegestaan om room service te bestellen. Helemaal niet zo’n straf dus. Vooral omdat Hugo de avond vrij had dus we konden lekker filmpjes kijken en roomservice bestellen.Alleen wel de parade gemist, dat is wel jammer want heel de week kijkt Angelle er naar uit om stelten te lopen. Dus geen zorgen in het thuisfront, de volgende dag was ze al weer aan het werk!

De zondag was een heerlijke dag voor Angelle. Haar vervelende Activities Manager gaat naar huis en Leigh komt terug! En hij komt niet alleen, ook Jeri komt mee! Daar kijkt ze al weken naar uit! Echt leuk om ze weer te zien en ook de werkzaamheden zullen er beter van worden. Dus de afgelopen dagen zijn erg leuk. Hoewel we in Labadee en Jamaica zijn geweest zijn we weer niet samen van het schip gegaan. In Labadee was Angelle on duty en Hugo was wel in Labadee, maar dat was omdat hij een Beachvolleybal toernooi moest doen. Het was wel weer een leuke dag, want er werd St Patricks day gevierd. Dat is een iers feest en het is erg gezellig. Ierdereen moest iets groens aan die dag en overal werden ierse liedjes gespeeld. Tijdens de 70’s party ‘s avonds moest Angelle eerst 3 ierse liedjes dansen (dat was natuurlijk geen gezicht, want Angelle probeerde haar riverdance-skills uit en die heeft ze echt niet!) het was wel heel grappig. En daarna hadden we een st Patricks-party backdeck. Ook dat was weer een leuk feestje. Ja aan feestjes geen gebrek hier.

Vandaag waren we in Jamaica. Maar omdat Angelle s’ morgens moest werken en Hugo alweer vroeg terug moest zijn besloten we om tussendoor gewoon weer bij te slapen. Dit bleek een goed idee. Dit is ook steeds erg goed voor onze spaarpot! We liggen goed op schema met ons spaarbudget, jullie kunnen trots op ons zijn! En nu hadden we natuurlijk ook een beetje tijd om jullie weer op de hoogte te houden. Morgen kunnen we waarschijnlijk ook weer niet van boord (in kaaiman komt dat heel weinig voor)maar overmorgen gaan we wel weer proberen om Cozumel te bezoeken, maar daar vertellen we de volgende keer wel weer over! (en dat proberen we sneller te doen dan over 2 maanden :))

Bedankt weer iedereen voor de leuke reacties en de felicitaties (liever laat dan nooit heh Niels :P) Kelly en Floran ook nog gefeliciteerd! Als het goed is hebben we iedereen weer genoeg nieuwe stof gegeven om op te reageren :). En niet vergeten….. wij vinden het nog steeds heel leuk om ook op de hoogte gehouden te worden van wat jullie daar thuis allemaal beleven (wat wij weer mislopen… leuke carnavals-verhalen misschien?) en de nederlandse nieuwtjes….

foto's zijn te bekijken op: http://picasaweb.google.nl/hugoenangelle/Week10Tm15RCCl

Veel liefs vanuit het heerlijke caribische gebied :-D

Tot snel allemaal!

Xxx Hugo en Angelle