eerste indruk? WOW en een hoop te vertellen!

Hallo allemaal!



Bedankt voor al jullie reacties!
Hier is alvast het eerste berichtje, alleen van mij nog maar helaas. Jullie weten allemaal dat ik het heerlijk vind om lekker uitgebreid te vertellen dus ga er maar voor zitten of hou het maar hierbij: " met mij gaat het goed!"



Zaterdag ben ik dan eindelijk aangekomen in Miami. De vlucht ging goed (hoera!) hoewel ik natuurlijk wel vertraging had. Bij mij tussenstop werd ik wel een beetje zenuwachtig.De duane nam me mee naar een klein kamertje waar allemaal 'verdachte' mensen mee naartoe werden genomen (ik vond mezelf er niet echt tussen passen eerlijk gezegd ;-)). Het duurde 2 uur voordat ze me lieten gaan met de nodige stempels om de USA in te komen (natuurlijk kwam hier weer wat papierwerk bij kijken :-s).Toen ik dus eindelijk door de duane was en bij de bagageband aankwam, waren mijn koffer en backpack natuurlijk allang verdwenen.(die moest ik zelf ophalen en inchecken voor de volgende vlucht) De mensen op het vliegveld waren niet al te bereid om me te helpen dus ik moest Miami maar afwachten..... De komende 4 uur op het vliegveld en nog eens 4,5 in het vliegtuig kon ik dus aan niets anders denken. Toen ik eenmaal in Miami aankwam en de bagage van de band kwam rollen zaten bij de laatste lading dan toch mijn spullen. Dat was echt een opluchting! Bij de uitgang stond al iemand klaar met een bordje "Royal Caribbean International Crew". Dat vond ik wel goed geregeld. Ik sleepte mijn spullen in het shuttle-busje (waarom had ik al die kleren ookalweer nodig?) en ging lekker zitten. Niet veel later wordt ik weer uit het busje gehaald want ik zit in een ander hotel. Bedankt David voor de informatie! :-S
Uiteindelijk is natuurlijk alles goedgekomen en ging ik op weg naar het Marriot in Miami. Daar mocht ik weer fijn wat formulieren invullen en op naar mijn kamer. Toen ik de deur opendeed kwam ik erachter dat er nog iemand op mijn kamer zat. Ze bleek net zo verbaast om mij te zien als ik haar. Natuurlijk,de overnachting wordt betaald, dus dan zoveel mogelijk op 1 kamer (achteraf bleek ook nog dat Amanda 100 dollar zelf had betaald om alleen op de kamer te mogen! Vandaar dat ze me niet zo leuk vond de eerste 10 min.)
Na het douchen was Amanda een stuk vrolijker en kon ik eindelijk mijn vragenvuur op iemand afvuren! Amanda komt uit Australie en werkt al heel lang voor RCCL. Ze werkt in het Casino en was even 2 weken thuis geweest. Amanda heeft me de volgende dag maar meteen op sleeptouw genomen. Wij (en nog een stuk of 20 andere) werden om 8:30 opgehaald en na een kort ritje werd het mijn eerste ontmoeting met ons "huis" voor de komende 6 maanden!
We stopten voor een reusachtig schip!Het was prachtig. Helaas zette de bus ons nog best ver weg af dus we moesten nog een aardig stukje lopen (bij dit punt vond ik het zelfs een beetje jammer dat mijn bagage niet kwijtgeraakt was :-)). Ik ben erg blij dat Amanda erbij was, want ze wist precies waar de bagage enzo heenmoest, dus ik stond (nog) niet doelloos te zoeken. Die morgen bestond vooral weer uit veel papieren invullen en achter Amanda aanlopen. Nadat ze mij bij mijn kamertje had afgezet ging ze ervandoor. (tot vandaag heb ik haar nogsteeds niet weer gezien! Zo groot is het hier!) Ik deel mijn kamertje met een meisje uit Noorwegen (Katharina), zij doet de theatertechniek. Ze is wel ok en heel relax dus dat hou ik (hopelijk alleen de komende 3 weken...) wel uit. Ons kamertje is heel klein. Er is een stapelbed,voor ieder een piepklein kastje (te vergelijken met van die lockers die je op school altijd kreeg), tafeltje, 2 stoelen (die wel opgestapeld moeten blijven anders past het niet) klein bureautje met een tv'tje en een telefoon, een klein badkamertje met een douche,wc en wastafeltje. Hoe ik hier mijn troep in moet krijgen weet ik op het eerste gezicht echt niet hoor! Met Kat ga ik daarna lunchen. We hebben 2 verschillende eetzalen. 1 voor de crew (schoonmakers, bar-restaurant personeel etc) en 1 voor de staff (entertainment en alles wat daarboven zit). staff mag trouwens wel gewoon bij de crew eten en niet andersom. Het eten is GOED! Er is veel keus, het ziet er goed uit en ze hebben zelf een uitgebreide salad-bar (Bij de staff dan)
Op een gegeven moment was er toch echt niemand meer die me op sleeptouw kon nemen, en ik hoefde nog niet naar training dus dat was het moment voor mij om voor de 1ste keer maar eens goed te verdwalen op het schip. Ze hebben op het schip 1 grote main-street voor het personeel! Deze 'straat' heet de I-95 (het klinkt als een snelweg en ja, zo ziet het er ook vaak uit!) en die loopt van de voorkant naar achteren. Hieraan liggen alle kamers van de crew en andere achter-de-schermen dingen. Met al die duizenden deuren dus helemaal niet zo vreemd om te verdwalen! Uiteindelijk is het dan toch echt tijd om eerst eens wat collega's te ontmoeten. Mijn baas heet Leigh. Hij komt uit Australie en hij is heel relaxed. Ze maken al snel grapjes met mij en ik voel me meteen op mijn gemak. Ik heb een hoop collega's! Ik ontmoet er meteen een hoop en iedereen is meteen erg aardig. Ik ontmoet ook de baas van Hugo en ook hij is heel relaxed. Natuurlijk heb ik het binnen 5 min. al over Hugo en 10 min later hebben ze allemaal zijn foto al gezien (hoe bedoel je trots?) Blijkbaar is het heel bijzonder om voor je 1ste contract al op de Freedom te komen en als je het dan toch voor elkaar krijg is het helemaal knap als je ervoor kan zorgen dat daar samen komt, vooral als het ook zijn 1ste contract is. Hmmmm, zal David dan toch meer gedaan hebben dan wij dachten?
Op die eerste dag kan ik dus ook al aangeven dat Hugo en ik samen in een cabin willen. En het ziet ernaar uit dat iedereen er alles aan gaat doen om ons daarmee te helpen, NICE!
Daarna zit ik toch echt volgeplant met trainingen (waarvan ik er nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel ga hebben de komende 2 weken!) Tussen de trainingen door word ik meteen aan het werk gezet.Bij de afvaart doen wij een sailaway-party op de poolbridge waar we een paar dansjes doen (cruise- youth- en sportstaff dus ja, ook Hugo moet dat straks gaan doen!)Het ziet er heel gezellig uit en ze zijn vooral bezig met elkaar in het zwembad duwen. Daar hou ik altijd wel van! En op mijn eerste dag ga ik meteen aan, je raadt het al, de BINGO! Blijkbaar doen ze dat meerdere keren per dag en niet zo zuinig ook! Een heel bingo-computer-systeem is aangelegd op deze boot! Ik ga met mijn collega Marvin (uit Jamaica) aan de slag om bingo-tickets te verkopen en leer het computersysteem kennen. Na de verkoop gaat het spel beginnen in het theater. Dit zal altijd gedaan worden door Leigh (onze Bingo-dingo) die bij het voorstellen meteen even laat vallen dat de mannen me snel moeten versieren omdat mijn vriendje Hugo over 3 weken komt. Dus op mijn eerste dag is ook Hugo al bekend op de cruise (dit wordt mij later in de dagen daarna namelijk nog vaak gevraagd en ik vind het alleen maar leuk om te blijven vertellen dat we dan lekker samen gaan 'cruisen').
's avonds na nog wat kleine klusjes en papierwinkels wordt ik verwacht bij ' the parade' Elke zondag en zaterdag doen ze een parade (net als bij disney) in onze winkelpromenade. (main-street in de guest-area dus). Dit is de Welcome On Board - Dance Around The World Parade. Na een uitleg van ongeveer 2 min wordt ik ook meteen the parade ingeduwt en daar moet ik maar meteen dansend doorheen gaan. Het is erg leuk, maar ik voel me nog wel ongemakkelijk omdat ik nog niet zo goed snap wat er van me verwacht wordt (ben gekleed in een zilvere cape en moet met een groot licht op de disco-bal van mijn collega Collin (ook uit Jamaica) voor mij schijnen op een bepaald moment). Het ging uiteindelijk best goed en voor de terugweg moet ik mijn cape ronddraaien en met een 'land' rondlopen (ik had een piramide op een stok, Egypte dus). Het was heel leuk. Uiteindelijk kreeg ik nog wel op mijn kop omdat ik waarschijnlijk aan de andere kant had moeten starten, maar wat verwacht je op mijn eerste dag na 2 min. uitleg? Na deze vermoeiende dag kan ik om 1:00 dan eindelijk naar bed. Ik ben kapot. Ik heb echt geen puf meer om in onze on-board-crew-bar te hangen! Dag 2 begint met training (GAAAAAP). In principe is het best interessant wat ze allemaal te vertellen hebben, beetje jammer alleen dat ze het wel 100 x herhalen! We hebben vandaag een sea-day. De cruise wordt namelijk anders gedaan dan normaal in verband met de orkaan op de Cayman Islands.We gaan nu andersom en beginnen in Cozumel,Mexico. Maar daar zijn we dus nog niet ;-)
Dag 2 is dus training, Bingo, nog meer mensen leren kennen, verdwalen en nog meer verdwalen, mensen met de kapitein op de foto laten gaan en veel leren. Nu ik erover nadenk ben ik zelf alle gevoel voor de dagen alweer kwijt. Ben helemaal vergeten wat ik maandag nog meer heb gedaan :-S. O ja, adult karaoke. Dat is van 23:30 tot 01:00 en dat is echt lachen! Ik begin het met Kacy. Kacy is al iets ouder en komt uit de USA. Door een auto-ongeluk heeft ze geen rechterarm en rechtervoet meer. Voor haar voet heeft ze een protese. Dus echt respect voor alles wat ze doet hoor!
Ik heb veel plezier deze avond en geniet al erg van al het contact met de gasten (vooral de dronken mensen die denken dat ze goed kunnen zingen,haha je lacht je kapot!) Ik heb trouwens aan Kacy nagevraagt of wij ook aan de Karaoke mee mogen doen (ivm Hugo's weddenschap :-D) en helaas was dat niet daar mogelijk. :-(
Maar ze hebben ook vaak karaoke-avonden in de crew-area, dus daar kan Hugo mooi zijn weddenschap innen MOEHAHAHA (haha heb dit ook nog niet aan Hugo verteld, dus ben benieuwd wat hij zegt als hij dit leest :-))
Maar goed dag 3, ondertussen heb ik nogsteeds mijn uniform niet gekregen en dit is de dag dat ik daarvoor in moeilijkheden kom met onze Human research Manager. Op zich een leuke gezellige vent, maar gisteren was dat dus iets minder. Aangezien ik heeeeeeel goed tegen kritiek kan :-S was ik natuurlijk helemaal niet geraakt :-). Ik had een zwarte broek en een shirtje met een nette blouse erover. Dat droeg ik al 2 dagen (tijdens bingo, karaoke etc) in de guest area's. Niemand heeft wat gezegd en nu kwam Mark (aan het eind van de dag ook nog!) naar mij toe om te zeggen dat het onacceptabel was dat ik al 2 dagen strakke kleren droeg (en 1 van de casualste/netste outfits die ik kon vinden!) Dus ik mocht pas weer in de guest- area's komen als ik mijn uniform had.... Lekker is dat, Leigh had namelijk zelf nooit tijd om het met mij te halen, omdat ik altijd in training zit als dat ding open is. Maar goed, gelukkig waren mijn collega's super aardig en Kacy ging meteen opzoek naar overgebleven uniformen van oude werknemers die ik zolang kon lenen! Dat was dus echt tof! Die avond kwam alles trouwens weer goed hoor! We hadden 70's party en ik kan nu al eerlijk zeggen dat ik er verlieft op ben! Ik heb die middag de dansjes geoefend met Marvin en daarna werd ik natuurlijk weer gewoon in het diepe gegooid. We moeten op de brug boven de prommenade dansen. Dan kijken er dus zo'n 2000 mensen naar je! De brug komt dan langzaam naar beneden en dan ga je los. Niet alle dansjes zijn ingestudeerd trouwens, er is ook een hoop free-style, zoals vele wel weten ben ik daar natuurlijk ook wel voor te porren dus ik kon lekker al mijn foute saturday-night-fever achtige moves weer uit de kast halen! Heerlijk. Na de show kreeg ik weer een hoop complimentjes (vooral dat ze het leuk vinden dat ik overal meteen enthousiast aan meedoe en niet verlegen aan de kant sta) en dat maakte de kritiek van die middag natuurlijk helemaal goed. Na de party heb ik in mijn 70's outfit met Marvin weer adult karaoke gepresenteerd. Ook daar heb ik weer van genoten. Aan het werk kan ik dus zeker wel wennen.

Ik heb trouwens nog helemaal niet verteld dat ik gisteren mijn eerste port-day had! We meerde aan in Cozumel na mijn trainingen had ik wel wat tijd om even van boord te gaan dus ik ging met 2 van de youth staff mee (die leerde ik bij de training kennen, zij zijn er zelf ook nog niet zo lang. Het zijn een jongen en een meisje uit Canada). Het was leuk om eindelijk wat van het lekkere weer en de mooie stranden te zien. Ik zag ook een hoop dingen die ik straks wil gaan doen als Hugo er is (bijv. met roggen zwemmen). Als je op die eilanden je cruise staff pasje laat zien dan krijg je overal gigantisch veel korting, dus ook bij het aanmeren wordt het niet zo duur. Hier kon ik mooi ook even mijn lieve broertje bellen die jarig was! Nog een keer gefeliciteerd hoor Daniel!

Op dit moment zijn we bij de cayman islands. Het is dus weer een port-day, maar hier is het een heel ander verhaal. Omdat het schip niet helemaal tot het eiland kan komen, en ze hier ook niet van die lange steigers hebben, moeten de mensen met bootjes naar het strand gebracht worden. Voor ons wordt het dus moeilijk om dit eiland te bezoeken, want de gasten hebben altijd voorrang en wij moeten ook altijd een stuk eerder dan de gasten terug zijn! Met het tenderen heb ik trouwens ook nog intensief te maken! Vanmorgen heb ik 3 uur lang de gasten naar de boten begeleid. Dat is nog niet zo makkelijk als het klinkt. Er zijn 4 bootjes waar 150 tot 180 mensen inkunnen en er zijn ongeveer 4000 mensen die tegelijkertijd van het schip af willen! Dat gaat dus gepaard met een hoop gemopper en een hoop vragen. In dat laatste ben ik natuurlijk nog niet zo goed, waardoor de mensen nog meer gaan zuchten..... naja dat hoort er ook bij he. We doen het wel met bijna het hele team dus gelukkig is het wel gezellig. We hebben allemaal een walkie-talkie (wat erg interessant staat) dus we hebben veel contact. Eigenlijk is dit ook goed te doen. Alleen straks even kijken hoe het moet als we er zelf af willen (Hugo en ik moeten hier natuurlijk wel wat contacten leggen ;-))



Haha ben trouwens helemaal vergeten te vertellen dat ik ook al een team-meeting achter de rug heb!Afgelopen maandag, en wat voor 1. Blijkbaar worden de team-meetings gewoon in de kamer van Leigh gehouden (die iets groter is dan die van ons :-S) waarbij Leigh gewoon in zijn boxer op bed ligt en de rest hangt er op het bed en in stoelen een beetje omheen. De sfeer is heel relaxed en iedereen komt aan het woord. Als er al kritiek is dan worden er ook altijd positieve dingen genoemd. Ik werd nogmaals hartelijk welkom geheten en iedereen kijkt er erg naar uit om met mij te werken. Ze vinden het team nu heel gezellig en hebben er alle vertrouwen in dat we een goed team zullen zijn. Zelf heb ik er ook een goed gevoel over, dus ik kijk al erg uit naar de komende maanden (vooral als Hugo er dan ook eindelijk is).



Dat was geloof ik wel even alles wat ik te vertellen heb. Mochten jullie nog vragen hebben over ons werk of het schip dan kan ik ze nu eindelijk beantwoorden!



Groetjes aan iedereen

en Hugo, ik mis je en ik kan niet wachten tot je er eindelijk bent, want dan wordt het allemaal nog veeeeeeeeeeeeeeel leuker!